W ostatnią niedzielę (21.04.2024) odbyła się kolejna już „gra na żywo”, czyli połączenie RPG, teatru impro z aktywnym udziałem publiczności. Gramy jak co miesiąc w warszawskim gamingowym lokalu H.4.0.S. To też pierwsze wydarzenie pod nową nazwą. Tym razem poza stałą ekipą aktorów-graczy Szymona Żurawskiego (Podcast Samiec Beta, ASZ:dziennik) i Bernarda Abramowicza (Gryf.) do naszego składu dołączyła Zosia Sokołowicz (Klub Komediowy, ASZ:dziennik). Całość miałem przyjemność wymyślać i prowadzić.

Kontynuowaliśmy naszą tradycję grania kryminalnej komedii, w której bohaterkami w które wcielają się gracze są starsze nobliwe panie. Jak zwykle przed publicznością i graczami było nie lada wyzwanie: zdemaskować sprawcę zdarzenia. Dotąd głównymi wątkami były tajemnicze morderstwa, ale podczas ostatniej gry skupiliśmy się na nowym zagrożeniu – seryjnym szantażyście.

Publiczność miała okazję wcielić się w kilka postaci, które zostały zamieszane w intrygę. Wśród nich był także sam szantażysta, którego niestety nie udało się uchwycić. Jednak droga prowadząca przez coraz bardziej rozsupłującą się intrygę obfitowała w całą gamę emocji.

Dzięki mechanikom, które używamy w trakcie rozgrywki każda osoba, która przyjdzie na nasz kryminalny spektakl ma okazję wpłynąć na bieg historii, dorzucając coś od siebie, pomagając lub utrudniając rozwiązanie zagadki.

Kolejna gra w H.4.0.S-ie odbędzie się 26.05.2024 r., a pierwsza okazja do zobaczenia nas na zewnątrz będzie 8 czerwca na festiwalu PIXEL HEAVEN 2024, gdzie zagramy w „Nerdowską grę kryminalną”. Serdecznie zapraszamy!

W ostatni piątek (19.04.2024) miałem przyjemność opowiadać o swojej pasji do tworzenia opowieści na Kolejowej 11 w Zielonce. To była podróż przez początki opowieści jako takiej, poparte przykładami mitów i legend oraz źródeł własnej pasji, przechodząc płynnie do opowieści jako organicznego tworzywa, na którą wpływ mają ci, którzy opowiadają oraz słuchający.

Cytując amerykańskiego wykładowcę struktur narracji Christophera Voglera: tworzenie opowieści to przecież magia. Nawet najmniejszy akt kreacji to działanie niemalże nadprzyrodzone, opowiedziałem o elementach „magicznych”, które składają się na te historie, jakie z drżeniem i w napięciu chcemy zgłębiać aż do samego końca.

Na koniec części wykładowej opowiedziałem o autorskich metodach interaktywnych: społecznościowej, etiudach fabularnych, teatrze przy stole i grze na żywo. 

Na samym końcu razem z uczestnikami stworzyliśmy przygodę w fantastycznym świecie wyobraźni. Było tajemnicze miejsce, baśniowi bohaterowie, wspólny cel i kupa śmiechu. To był przyjemnie spędzony czas.

Dziękuję Martynie Matuszak z Kolejowej 11 za zaproszenie i życzę samych fajnych i wartościowych projektów w tym magicznym miejscu!

 —

Zdj. Martyna Matuszak (Kolejowa 11)